ကခ်င္ လြတ္ေျမာက္ေရး အမည္ခံ ေသာင္းက်န္းသူ KIA မ်ား ျဖစ္တည္လာမႈ

၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္   ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ ရက္ေန႕က ေဇာ္ထူး၊ ေဇာ္ဆုိင္းႏွင့္ ေဇာ္ဒန္ ညီအစ္ကို ၃ ဦး ေခါင္းေဆာင္ေသာ  အင္အား ၂၇ ေယာက္ျဖင့္ လား႐ိႈး ေငြတိုက္ကို လုယက္ရာမွ စတင္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႕ အစည္းျဖစ္သည္။   ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ား ေနထိုင္ရာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္ေဒသတြင္ စတင္ ေပါက္ဖြားခဲ့ေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း ေရာက္မွ ႀကီးထြား လာသည္။ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶ ဘာသာ ကို ႏိုင္ငံေတာ္ ဘာသာအျဖစ္ ေၾကျငာ လိုက္သည္ကို မေက်နပ္သျဖင့္ ရုတ္တရက္ အင္အား ႀကီးထြား လာျခင္း ျဖစ္သည္။  ဖက္ဒရယ္မူ ေတာင္းဆိုေသာ ပေဒသရာဇ္မ်ားႏွင့္ ေကအမ္တီ (KMT) တရုတ္ျဖဴ က်ဴးေက်ာ္ေရး  သမားမ်ားထံမွ ေထာက္ပ့ံကူညီေသာ လက္နက္ ခဲယမ္းမ်ား၊ ဘိန္းႏွင့္    ေက်ာက္စိမ္းမ်ားကို   ခိုးထုတ္ေရာင္းခ်ရာမွ ရရွိေသာေငြမ်ားျဖင့္ ၀ယ္ယူေသာ ေငြမ်ားျဖင့္ ဆူ ပူေသာင္းၾကမ္း ခဲ့ရာ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ အင္အား ၅၀၀၀ ခန္႕အထိ တိုးတက္ လာခဲ့ၾကသည္။

သို႕ေသာ္ မိမိတပ္မေတာ္၏ ထိုးစစ္မ်ားေၾကာင့္ အင္အားအနည္းငယ္သာ က်န္ေတာ့သည့္ အေျခ အေန သို႕ ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္။ ေကအိုင္ေအ ဌာနခ်ဳပ္သည္ ပင္လ်င္ မိမိႏိုင္ငံတြင္းတြင္ အေျခမျပဳႏိုင္ေတာ့ပဲ ထုိင္းႏိုင္ငံ ထန္း၀ိုးတြင္သာ အေျချပဳခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္း ခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ အျမတ္ထုတ္ပီး ေက်ာက္စိမ္း တြင္းမ်ားကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားလာခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ တြင္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စစ္ေရး အက်ပ္အတည္း ေတြ႕လာသျဖင့္ ျပည္ပအကူ အညီမ်ား ရရွိႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ ၾကသည္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ ဗကပ မ်ားထံမွ အကူအညီကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ ၀ါဒကိုပင္ ေၾကြးေၾကာ္လာခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ဗကပ မ်ား ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ေကအိုင္ေအတို႔ စတင္ ေပါက္ဖြားရာ နယ္ေျမသို႔ ၀င္ေရာက္ လာသည့္အခါ ေဇာ္ဒန္ဦးေဆာင္ေသာ ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ (၄) က ဗကပမ်ားကို တိုက္ခိုက္သည္။

 

မိမိ တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္း မ်ားကိုလည္း တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ စစ္မ်က္ ႏွာ ၂ ခုဖြင့္ပီး တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾကသျဖင့္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗကပ ႏွင့္ မိမိ တပ္မေတာ္ အၾကားတြင္ ညပ္လာသည့္အခါ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရန္ ႀကိဳးစား လာခဲ့ၾကသည္။ ယခင္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တုန္း ကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ အျမတ္ ထုတ္ခဲ့ၾက သည့္ ေကအိုင္ေအ မ်ားသည္ ယခု ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ေဆြးေႏြးပြဲ မွာလည္း အလားတူ ယခင္အတုိင္း အခြင့္ေကာင္းယူကာ အျမတ္ ထုတ္လာ သည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ေဆြးေႏြးပြဲ ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့။ ဗကပ ကို ဆန္႕က်င္ ေသာ ညီေနာင္ ၃ ဦး အနက္ တပ္မဟာ (၄) မွဴး ေဇာ္ဒန္က ၁၉၇၅ ခု မတ္လ တြင္ ဗကပ တို႔ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ၿပီး က်ဆံုး သြား ခဲ့သည္။

ေဇာ္ဆုိင္း၊ ေဇာ္တူႏွင့္ ပံုေရႊ ေဇာ္ဆုိင္းတို႕လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ထန္း၀ိုးတြင္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း၌ ဆိုင္းတူ၏ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုး ခဲ့ၾက ျပန္သည္။ ဗကပ ကို ဆန္႕ က်င္ေသာ   ေက အိုင္ေအ ေခါင္းေဆာင္မ်ား မရွိေတာ့သည့္ အခါ ဗကပ ကို လိုလားေသာ မရန္ ဘရန္ဆိုင္း   ေခါင္းေဆာင္ သည့္ အုပ္စုက ေကအိုင္ေအ သူပုန္မ်ားကို ဦးေဆာင္လာခဲ့သည္။ ေကအုိင္ေအ စစ္ဦးစီး ဌာန  ခ်ဳပ္ကို ႀတိဂံေဒသအတြင္းရွိ လဘန္အင္ေဘာက္တူ တြင္ အေျချပဳၿပီး လမုန္တူးဂ်ိဳင္က စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္  အျဖစ္ တာ၀န္ယူ သည္။ ေရွ႕တန္း စစ္ဦးစီဌာနခ်ဳပ္ကေတာ့ မဂ်ီ ဘြမ္ေဒသ ေကာ့လြန္ရြာတြင္ အေျခ စိုက္ၿပီး မဂ်ီ ေဇာ္အိမ္က တာ၀န္ယူခဲ့ သည္။ ျပည္တြင္းရွိ ေကအိုင္ေအ မ်ားကို မရန္ဘရန္ဆိုင္း၊ လမာလရိန္ႏွင့္ ေဇာင္းဟရားတို႕က ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ ေပးခဲ့သည္။ သူတို႕၏ ကြန္ျမဴနစ္လိုလားေသာ အုပ္စု တြင္ လမုန္တူးဂ်ိဳင္၊ မဂ်ီေဇာ္အိမ္ႏွင့္ ေဇာ္မိုင္စသည့္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။

 

စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္က ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ (၁) ကို အနီးကပ္ ကြတ္ကဲၿပိး ႀတိဂံေဒသတြင္ လည္းေကာင္း၊   ေရွ႕တန္း စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္သည္ တပ္မဟာ (၂) ကို အနီးကပ္ ကြတ္ကဲၿပီး မိုးေကာင္း၊ မိုးညွင္း၊   ဖားကန္႕ စသည့္ ေက်ာက္စိမ္း နယ္ေျမတြင္ လည္းေကာင္း၊ ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ (၃) ကို ဗန္းေမာ္ နယ္ေျမတြင္ လည္းေကာင္းထားရွိၿပီး တပ္မဟာ (၂) မွ ေပး ပို႕ေသာ ေက်ာက္စိမ္း မ်ားကို ျပည္ပသို႕ ဆက္လက္ ပို႕ေဆာင္ေရး တာ၀န္ယူေစသည္။ ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ (၄)  ကေတာ့ ေကအိုင္ေအမ်ား စတင္ရာ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အေျခစိုက္ၿပီး ဗကပ မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈ ျပဳလုပ္ေနသည္။

ေကအိုင္ေအ တတိယအႀကိမ္ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းကို ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၁၂) ရက္ေန႕တြင္ တပ္မဟာ (၃) ဌာနခ်ဳပ္နယ္ေျမ တပ္ရင္း (၃) ဌာနခ်ဳပ္ ပါဂ်ိဳေခ်ာင္း အေရွ႕ဘက္ကမ္းရွိ တရုတ္ရြာ ဓါးေကာင္   ကေထာင္၌ က်င္းပခဲ့သည္။ ယင္းအစည္းအေ၀းတြင္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ ဗဟိုေကာ္ မတီႏွင့္   ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး ေကာင္စီ (KIC, Kachin Independence Council) ကို အသစ္ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ အသစ္ဖြဲ႕စည္းသည့္အခါ ဘရန္ဆုိင္းက ပါတီဗဟိုေကာ္မတီ ဥကၠဌ၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဇာ္မိုင္က ဗဟို ေကာ္မတီ ဒုတိယ ဥကၠဌႏွင့္ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ လမုန္တူး ဂ်ိဳင္က ေကာင္စီဥကၠဌႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ေဇာင္းဟရားက ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ အေရြးခံရသည္။ ယင္းအစညး္အေ၀းမွာပင္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စစ္ေရးအေျခအေနမ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၿပီး တစ္ဖက္ႏိုင္ငံႏွင့္ အရွိန္ အဟုန္မပ်က္ ဆက္လက္ ဆက္သြယ္မႈ ျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

“ ဗမာနက္ ” မ်ားျဖစ္သည့္ မိမိတို႕ အစိုးရကို အဓိကထား တိုက္ခိုက္ရန္ႏွင့္ “ ဗမာနီ ” မ်ားျဖစ္ေသာ ဗကပ မ်ားကို ေကအိုင္ေအ ၾသဇာ မခံယူမခ်င္း ဆန္႕က်င္တိုက္ခိုက္ရန္လည္း ပါ၀င္သည္။

 

ေကအိုင္ေအ ဌာနခ်ဳပ္ကို ႀတိဂံေဒသမွ ပါဂ်ိဳေဒသသို႕ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ အေျချပဳခဲ့ၾကသည္။ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ေျပာင္းေရႊ႕ရျခင္းမွာ တစ္ဖက္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ပိုမိုနီးစပ္ေစရန္သာမက မိမိတို႕၏ ေလေၾကာင္းတိုက္ ခိုက္မႈကို မခံရေစရန္ ျဖစ္သည္။ ေကအိုင္ေအႏွင့္ ဗကပ တို႕ ဆက္ဆံေရးက ယခင္ အဆင္မေျပမႈ၊ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုင္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေနရာမွ “ တဖက္ႏိုင္ငံ၏ ” ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ ဗကပ သခင္ ဘသိန္း တင္၏ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္ေန႕ကေပးပို႕ေသာ ညီညြတ္ေရး ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ လ (၁၂) ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပေသာ ေကအုိင္စီ (KIC) ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္း အေ၀းက လက္ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ဗကပ ႏွင့္ ေကအိုင္ေအတို႕ မဟာမိတ္အျဖစ္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့ၾကသည္။ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႕မွစ၍ ေကအိုင္ေအႏွင့္ ဗကပ တို႕ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေကအိုင္ေအမ်ားသည္ ဗကပႏွင့္ ေျပလည္မႈ ရသြားသျဖင့္ စစ္ႏွစ္ဖက္ ညပ္ေန သည့္ေဘးမွ လြတ္ကင္း သြားခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အင္အားသံုးရသည့္ တိုက္ပြဲႀကီး မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ လာသည္။

 

ဗကပ တပ္ရင္း (၁၀၁) ေခါင္းေဆာင္မွာ မရူလူမ်ိဳး စခုန္တိမ္ယိမ္းျဖစ္ၿပီး ယခင္ကေတာ့ ေက အိုင္ေအ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ေဇာ္တူး တဖက္ႏိုင္ငံတြင္ ေဆြးေႏြးစဥ္ ေကအိုင္ေအ ဂ်င္းေဖာ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးအတြက္ သာ ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး လက္နက္တပ္ဆင္ ရာတြင္လည္း ဂ်င္းေဖာ မ်ိဳးႏြယ္မ်ားကို ဦးစားေပးသျဖင့္ ေကအုိင္ေအကို မေက်နပ္။ ထို႕ေၾကာင့္ စခုန္တိမ့္ယိမ္းႏွင့္ လေယာက္ေဇ လြန္တို႕ ဦးစီးေသာ ေကအိုင္ေအ တပ္ရင္း (၄) အင္အားစုမ်ားက ေကအိုင္ေအမွ ခြဲထြက္ကာ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ တဖက္ႏိုင္ငံသို႕ ၀င္သြားခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဗိုလ္ထြန္းၾကည္ (မံုရြာ) ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ ကိုယ္ေတြ႕မ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူပါသည္...... စာအုပ္ အစပိုင္းမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရး အက်ဥ္းမွာလည္း အၿငိမ္းစား ေပးခံခဲ့ရသည္လို႕ ထူးထူးျခားျခား အျဖစ္မွန္ ကို ေရးထားတာ လည္း ေတြ႕ရပါသည္...... KIA နဲ႕ ပါတ္သက္လို႕ သတိျပဳမိတာေတာ့ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ခုတံုးလုပ္တာ၊ ဘိန္းနဲ႕ ေက်ာက္စိမ္းကို တရုတ္ျပည္ကို ထုတ္တာ၊ တရုတ္အစိုး ရကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာ၊ အေထာက္ အပံ့ ရဖို႕ မလိမ့္တပါတ္ လုပ္တာေလးေတြ ပါပဲ..... အဲ့ဒိအခ်ိန္ ထိလည္း KIO ဆိုတာကို မေတြ႕ရေသးပဲ ၁၉၇၆ မွာမွ ဖြဲ႕စည္းလိုက္တဲ့ KIC ဆိုတာကိုပဲ ေတြ႕ရ ပါတယ္....

From:James Mint

Myanmar Daily Star Group