ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးဟာ ဘိုးဘြား မိဘမ်ား လက္ထက္ကလို မီးေဘး၊ ေရေဘး၊ ေလေဘး၊ အႏၲ ရာ ယ္ ကင္းပါေသးရဲ႕လား? ယခင္က ဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ေတြမွာ ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳး က်ေရာက္လို႔ လူေပါင္း မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ၾကတယ္။ ထိုအခ်ိန္အခါတုန္းက ဘိုးဘြား မိဘမ်ားက “ ငါတို႔ ျမန္ မာႏိုင္ငံ က ေ ထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံဆိုေတာ့ အႏၲရာယ္အားလုံး ကင္းတယ္ကြ” လို႔ လက္မေထာင္ႏိုင္ခဲ့ ၾကတယ္ ။ ျမန္ မာႏိုင္ငံ ကို ကမာၻက သိၾကတာ လူမ်ိိဳးနဲ႔ ဘာသာတြဲျပီး သိၾကတယ္။ “ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာေတြ” လို္႔ ေ ခၚစမွတ္ျပဳၾကပါတယ္။
ဘာသာျခား တစ္ဦးဦးနဲ႔ လက္ထပ္ျပီး ထုိဘာသာျခားက ဗုဒၶဘာသာကို ကူးေျပာင္း၀င္ေရာက္ရင္ေတာင္ “ ဗမာဖက္လိုက္တယ္” လို႔ အရပ္ေျပာ ေျပာၾကပါတယ္။ ေကာင္းျပီ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံ ဘာေၾကာင့္ သ ဘာ၀ ေဘးအႏၲရယ္ေတြ က်ေရာက္ လာသလည္း? ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေရာ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား? ဘုရား သားေတာ္ ဆိုတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကေရာ ေထရ၀ါဒ အဆုံးအမအတိုင္း ေနထိုင္က်င့္သုံးသလား? အရည္း ၾကီး ရဟန္းေတြလို ေသာက္စား၊ ေလာင္းကစား၊ ေဗဒင္၊ ဂဏန္းေပး၊ ေန႔လြဲညစာစား၊ သီလ မေဆာက္ တ ည္၊ ေငြအလႈခံ၊ ရဟန္းနဲ႔ မအပ္စပ္တာေတြ လုပ္ျပီး လူေတြလို ေနကုန္ျပီလား? ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွာ ၀ိ နည္းဟာ အသက္ပါ။ ၀ိနည္းမရိွရင္ အသက္မရိွသလိုပဲ သာသနာ ေသ သြားပါမယ္။ ၀ိနည္းကို မသိလို႔ က်ဴးလြန္ရင္လဲ အျပစ္က အျပစ္ပါ။ သိလ်က္နဲ႔ က်ဴးလြန္လဲ အျပစ္က ေလ်ာ့ မသြားပါဘူး။
လဇၨီ= ၀ိနည္းသီလ ခ်ိဳးေဖာက္ရမည္ကို ရွက္ေသာသူ၊ သာသနာေတာ္ၾကီးကို ေစာင့္ေရွာက္သူ၊သူေတာ္ေကာင္း
အလဇၨီ= အာပတ္သင့္မည္ကို သိလ်က္ ၀ိနည္းသီလကို ခ်ိဳးေဖာက္သူ၊ အရွက္မရိွသူ၊ သာသနာဖ်က္သူ၊ သူယုတ္မာ။
အလဇၨီပုဂိၢဳလ္သည္ ၀ိနည္းတတ္ေသာ္လည္း မက်င့္ေသာေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ မတည္ျမဲႏိုင္ေပ-
လဇၨီပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၀ိနည္း မတတ္ေသာ္ သာသနာေတာ္ မတည္ျမဲႏိုင္ေပ-
ဒါေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ တည္ျမဲဖို႔ ၀ိနည္း မတတ္လွ်င္ တတ္ေအာင္သင္ရပါမယ္။ တတ္ေသာ္လည္း က်င့္ရပါမယ္။ လဇၨီပုဂၢိဳလ္ ၀ိနည္းသီလ ျမဲသူျဖစ္မွသာလွ်င္ သာသနာေတာ္ တည္ျမဲမွာ ဧကန္ျဖစ္ပါတယ္။
“အလဇၨီရဟန္းတို႔အား ပစၥည္းေထာက္ပ့ံ ခ်ီးျမွင့္ၾကကုန္ေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမ အေပါင္းတို႔သည္လည္း အလြန္ အျပစ္ၾကီးသည္။ သာသနာဖ်က္သူလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာဒကာ ႏွစ္ဦးလုံး အက်ိဳးနည္းေလျပီ။”
( သီလ၀ိေသာဓနိက်မ္း)(ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ၾကီးကို လဇၨီသူမြန္ ေစာင့္လတၱံ႕)
ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သကၤန္း အကာကြယ္ယူျပီး ရာဇ၀တ္မႈေတြ ခ်ိဳးေဖာက္ေနၾကသည္။ သာသနာေတာ္ ကို ဖ်က္စီးေနၾကသည္။ သက္ဆိုင္ရာမွ တကယ္တန္း တိတိက်က် လိုက္နာေဆာင္ရြက္ျခင္း မရိွ မသိက်ိဳး ကၽြံ႕ျပဳျခင္း သည္ သာသနာေတာ္ကို ဖ်က္စီးေနမွန္း သိသိႏွင့္ အားေပး အားေျမွာက္ လုပ္ေနသလိုျဖ စ္ေန ပါသည္။ တစ္ခဏပဲ ဖမ္းဆီး အေရးယူျပီး ေနာက္ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ မညီေသာ လုပ္ရပ္ေတြကို က်ဴးလြန္ျမဲ က်ဴး လြန္လွ်က္ ရိွေနသည္ကို သိလ်က္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္း မရိွေတာ့ပါ။ သာသနာေတာ္ကို ကာ ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ သာသနာေရးဦးစီး႒ာနရယ္လို႔ သီးျခား ဖြဲ႔စည္းထား ေသာ္လည္း ပဂၢ ဟ( လႈဒါန္းခ်ီးေျမွာက္ျခင္း) တစ္ခု ထဲနဲ႔ သာသနာကို မကာကြယ္ႏိုင္ပါဘူး။ သာသနာ့ အေရျခဳံ ရဟန္းတု ရဟန္းအေယာင္ေဆာင္မ်ား (အလဇၨီ) မ်ားကို နိဂၢဟ ( ႏွိမ္နင္းျခင္း) နဲ႔လဲ ကာကြယ္ရမွာကို သိပါလ်က္နဲ႔ သာသနာေရး ၀န္ၾကီး႒ာန ဘာ လဲ? ဘယ္လဲ?
No comments:
Post a Comment
ရုိင္းစုိင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆုိမႈမပါသည့္ မွတ္ခ်က္မ်ားကုိ မၾကာမွီ ေဖာ္ျပေပးပါမည္။