“““ အေမရိကန္ သမၼတ ခရီးစဥ္၊ Sky Net ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးမ်ား ”””

၁။ Sky Net ကို ေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ အေမရိကန္သမၼတႀကီး ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေလဆိပ္ကို စေရာက္တာကေန ျပန္ထြက္သြားတဲ့အထိ အထူးအစီအစဥ္တစ္ရပ္အျဖစ္ တစ္ေန႔လံုး တိုက္႐ိုက္ ထုတ္လႊင့္ျပသေပးခဲ့လို႔ပါ။ ဘယ္လိုပင္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိသည္ျဖစ္ေစ တစ္ႏုိင္ငံလံုးက ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကို အိုဘားမားရဲ႕ သမုိင္း၀င္ျမန္မာခရီးစဥ္ကို ျမင္ေတြ႔ခံစားခြင့္ရေအာင္ စီစဥ္ေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့အတြက္ သာဓုေခၚလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီထက္ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ႐ိုက္ကူးထုတ္လႊင့္ႏုိင္ပါေစ။

 

၂။ အေမရိကန္သမၼတရဲ႕ေလယာဥ္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က်မွ ေလွခါးနဲ႔ကိုက္ေအာင္ညႇိၿပီး ေကာေဇာနီခင္းဖို႔အတြက္ လူေတြနဲ႔ သယ္ေနခင္းေနရတာကို ျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ နည္းပညာေၾကာင့္လား၊ ေငြေၾကးေၾကာင့္လားဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေျပာတတ္ဘူး။ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ ေလယာဥ္ရပ္တဲ့ေနရာရယ္၊ ေလွခါးရယ္၊ ေလွ်ာက္လွမ္းရယ္ဟာ သူ႔ဟာနဲ႔သူ ကြက္တိျဖစ္ၿပီးသားလို႔ ထင္မိတယ္။

၃။ အေမရိကန္သမၼတႀကီးကို ေလဆိပ္ကေန ႀကိဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာဘက္က ဘယ္အမ်ိဳးသမီးမွ မႀကိဳဆိုပါဘဲ အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီးရဲ႕ ဇနီးက ဘာျဖစ္လို႔ လာႀကိဳရသလဲဆိုတာကို နားမလည္ဘူး။

၄။ အေမရိကန္သမၼတႀကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဘာျဖစ္လို႔ နမ္းရသလဲဆိုတာ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အန္တီစုႀကီးကလည္း ၿပံဳးလို႔ရႊင္လို႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကေတာ့ အဲဒီလုပ္ရပ္ကို လံုး၀ကို ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ အေမရိကန္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ အခုဟာက ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္လို႔ပါ။ သတင္းသမားေတြ အမ်ားႀကီး အဲဒီေန႔က အဲဒီၿခံ၀န္းထဲမွာ ရွိေနပါလ်က္နဲ႔ အဲဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာၾကတာကေတာ့ လံုး၀ကို အထင္ေသးစရာပါပဲ။ သင္ဇာ၀င့္ေက်ာ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ၀တ္တာဟာ ေဒၚစုအနမ္းခံရတာေလာက္ မဆိုးတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ဘာတို႔ ေျပာမယ့္လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာတစ္ခုကေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမွာ အဲဒီလိုလုပ္တာကို ခြင့္ျပဳထားသလား၊ အဲဒီလို အနမ္းခံရတဲ့လူဟာ ကုိယ့္အေမျဖစ္ေနရင္၊ ကုိယ့္အစ္မျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုစိတ္ထားမလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာက လင္မယားခ်င္းေတာင္ လူျမင္ကြင္းမွာ အဲဒီလိုနမ္းတာကို ခြင့္ျပဳထားသလားဆိုတာ ျပန္စဥ္းစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဒၚစုကို ေ၀ဖန္တဲ့သတင္း ဘာျဖစ္လို႔ မထည့္ရဲတာလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားဖို႔ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။ ဒီမိုကေရစီေခတ္ကို ကူးေျပာင္းေနတာဆို၊ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြကို အျပည့္အ၀ က်င့္သံုးေနၾကတာဆို၊ ျမင္တာကို ျမင္တဲ့အတုိင္း မေရးၾကေတာ့ပါလားဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာက အိုဘားမားက ေဒၚစုကို နမ္းတာဟာ မသင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္း၊ မေကာင္းေၾကာင္းခ်ည္းပဲ ေရးခုိင္းေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔ ဂ်ာနယ္ေတြက ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆရင္၊ ဒီလို အနမ္းခံရတာဟာ ဂုဏ္ယူဖို႔ေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားရင္ အဲဒီအတုိင္း ေရးၾကေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့... ေကာင္းတယ္လည္း မေရးဘူး၊ မေကာင္းဘူးလည္း မေျပာဘူး။ ဆိတ္ဟိုဒင္းေတြလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္က နာမည္တပ္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ တစ္လက္စတည္း ဆက္ေျပာပါရေစဦး။ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြက အစိုးရသတင္းစာက ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္၊ သတင္းကို ဘယ္လိုေဖာ္ျပတယ္၊ ဘယ္လိုထိန္ခ်န္တယ္ စသျဖင့္ စသျဖင့္ ေ၀ဖန္တတ္၊ ေျပာတတ္ပါတယ္။ ကဲ... အခု ဆင္ဆာလည္း တင္စရာမလုိေတာ့တဲ့ ကုိယ္ပိုင္ဂ်ာနယ္ေတြကေရာ သတင္းမွန္သမွ်ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးၾကသလားဆိုတာ ျပန္ေမးၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ထြက္ရပ္ေပါက္ မဟုတ္သလို၊ ဘုရားရဟႏၲာ မဟုတ္တာလည္း အေသအခ်ာပါပဲ။ အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္မွာ အမွားေတြ မရွိဘူးလား၊ ေထာက္ျပစရာ၊ ေ၀ဖန္စရာ မရွိဘူးလား။ ဘယ္ဂ်ာနယ္မွာမွ အဲဒီလို အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးကို ေရးထားတာ မေတြ႔မိလို႔ ေမးမိတာပါဗ်ာ။

၅။ သမၼတႀကီး ဘားရက္အိုဘားမားက သူစကားေျပာတဲ့အခါ ျမန္မာလို႔ ေခၚေ၀ၚသံုးႏႈန္းတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ား။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အၾကားမွာ ေျပလည္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတဲ့အတြက္ တစ္ဖက္က မႀကိဳက္တဲ့စကားလံုးကို မသံုးခဲ့တာဟာ သံခင္းတမန္ခင္း ကၽြမ္းက်င္မႈကို ျပသတာလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္က ျမင္မိပါတယ္။ ကမၻာ့အင္အားႀကီး ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက Myanmar လို႔ ေခၚႏုိင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံက အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ သမီးကေတာ့ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ အဂၤလိပ္ေတြေပးခဲ့တဲ့ Burma ဆိုတာကိုပဲ မက္မက္ေမာေမာ ျဖစ္ေနတုန္းပဲခင္ဗ်။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ အစိုးရနဲ႔ အန္တီစုၾကားမွာ ေျပလည္မႈကို တကယ္မလိုခ်င္တာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ရွင္းေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ မဂၤလာပါဆိုတဲ့ ဘားရက္အိုဘားမားကိုလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအားလံုးက ဘားရက္အိုဘားမား မဂၤလာပါလို႔ ႏႈတ္ဆက္တဲ့အေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ေျပာလုိက္ပါရေစ။

၆။  သမၼတႀကီး အိုဘားမားကလည္း ပထမဆံုးခရီးစဥ္မို႔သာ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ျမန္မာျပည္သူေတြကို မိန္႔ခြန္းေျပာတာ နာရီ၀က္ေလာက္ ၾကာတယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ စဥ္းစားရ ခက္ပါဘိဗ်ာ။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ခန္းမထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့လူေတြဟာ သူ႔ႏုိင္ငံသားေတြလို႔မ်ား မွတ္ေနသလားလို႔ ေတြးမိပါရဲ႕။ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ဘယ္လိုပဲေပးေပး အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသရဲ႕ ပထ၀ီအေနအထားအရ အခ်က္အျခာအက်ဆံုးနဲ႔ အေရးပါဆံုး ျမန္မာႏုိင္ငံကို လႊမ္းမိုးမႈေတြ ျပဳလုပ္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းလို႔ပဲ မေကာင္းျမင္စိတ္တစ္၀က္၊ သံသယစိတ္တစ္၀က္နဲ႔ ျမင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ဘယ္ေလာက္ပါးနပ္သလဲ၊ စဥ္းစားဉာဏ္ရွိသလဲ။ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ရွိသလဲ ဆိုတာေတြက စကားေျပာေတာ့မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ျမင္မိေၾကာင္းပါဗ်ာ။

၇။ ျမန္မာသမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က အေမရိကန္ကို သြားတဲ့အခါ သူ႔လံုၿခံဳေရးအတြက္ဆိုၿပီး အနံ႔ခံေခြးေတြ၊ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြ ေခၚသြားၿပီး အေမရိကန္မွာ ရွာေဖြတာေတြ၊ ဘာေတြမ်ား လုပ္ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲလို႔ ေတြးၾကည့္ေနမိတယ္။ ကုိယ့္စိတ္ကူးထဲမွာ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ၾကည့္တာေတာ့ သိပ္မနိပ္လွဘူး။ ငါတို႔ ျမန္မာေတြ အေတာ္သေဘာေကာင္းတာပါလား၊ အေတာ္ကို လိုက္ေလ်ာႏုိင္ၾကပါလားလို႔ ေတြးမိၿပီး ဂုဏ္ယူရမလို၊ စိတ္တိုရမလို၊ ထဆဲရမလို ျဖစ္မိပါရဲ႕ဗ်ာ။

၈။ အေမရိကန္အလံေတြကို ကားလမ္းေတြေပၚမွာ ပလူပ်ံေနေအာင္ လႈပ္ရမ္းၿပီး ႀကိဳဆိုေနၾကတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ျမင္ရတာေတာ့ တကယ့္ကို ရင္ထဲမွာ ခံစားရပါတယ္ဗ်ာ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းလုိက္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရယ္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲကို အသည္းအသန္ အတိုက္အခံလုပ္၊ အပုပ္ခ်၊ ပ်က္စီးေအာင္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းကမ်ား ေနာက္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္ကို အေမရိကန္သမၼတ လာလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ရင္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လမ္းေတြေပၚမွာ အေမရိကန္အလံေတြ ပလူပ်ံလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ရင္ ဘယ္သူမ်ား ယံုမလဲဗ်ာ။ အခုေတာ့လည္း အေမရိကန္အလံေတြကို နာရီခ်ိန္သီးယမ္းသလို ေ၀ွ႔ယမ္းေနၾကတဲ့ လူေတြကိုၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေျပာခဲ့တဲ့လူေတြခ်ည္းပဲ။ အိုဘားမားကို ႀကိဳဆိုေနလိုက္တာမ်ား သူတို႔မဟုတ္တဲ့အတုိင္းပဲ။ အပင္စုိက္မယ္ဆိုတုန္းကေတာ့ အခ်ဥ္ပင္ေလးဘာေလးနဲ႔၊ အသီးသီးေတာ့လည္း စားခ်င္တဲ့လူက မ်ားလိုက္ပါဘိသဗ်ာ။ ဘယ္အခ်ိန္က်ရင္ ဒီအသီးကို ခ်ဥ္တယ္လို႔ ေျပာၾကဦးမလဲလို႔ ေတြးေနမိတယ္။

၉။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္အ၀င္စားဆံုးက အိုဘားမား ေလယာဥ္ေပၚက ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းစည္းကမ္းခဲ့တဲ့ ကေလးမေလးကိုပါ။ ဘယ္သူလဲဆိုတာရယ္၊ အိုဘားမားနဲ႔သူနဲ႔ ဘာေတြမ်ား အျပန္အလွန္ ေျပာခဲ့သလဲဆိုတာ အင္မတန္မွကို သိခ်င္ေနမိတယ္။ ႐ုပ္သံမွာ ၾကည့္ရတဲ့ပံုစံအရေတာ့ တကယ့္ကို အျပန္အလွန္ ေျပာေနၾကပံုပါပဲ။ ပညာရဲရင့္ ပြဲလယ္တင့္တယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။ အင္း... ကိုျမတ္ခုိင္ကိုပဲ အားကိုးရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ဆရာျမတ္ခုိင္က အဲဒါမ်ိဳးေတြ ၀ါသနာပါသကိုး။ ေမာ္နီတာနဲ႔ လွ်ပ္တစ္ျပက္ကို ေစာင့္ဖတ္လုိက္ဦးမယ္ဗ်ာ။ အဲဒီကေလးမေလးနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေတြဘာေတြ ထည့္ေပးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိလို႔ပါ။ အျခားေနရာေတြမွာ အဲဒီအေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားတာရွိရင္လည္း ဖတ္ရတဲ့လူက ကၽြန္ေတာ္ကို လက္တို႔လုိက္ၾကပါဦးဗ်ာ။

 

၁၀။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးမွာ အိုဘားမားက မိန္႔ခြန္းေျပာတဲ့ကိစၥမွာ ဘာျဖစ္လို႔ စကားေျပာစင္ျမင့္မွာ အေမရိကန္တံဆိပ္ေတြ တပ္ထားရတာလဲ။ ဟုတ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့ အေလွ်ာ့ေပးလြန္းရာ၊ အားနာလြန္းရာ၊ လိုက္ေလ်ာလြန္းရာ က်မေနဘူးလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမးခ်င္တယ္။ အေမရိကန္မွာ ဦးသိန္းစိန္ စကားေျပာရင္ေရာ ျမန္မာတံဆိပ္တပ္ၿပီး ေျပာခြင့္ရွိမလား။ ထိုင္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျမန္မာျပည္လာရင္လည္း သူစကားေျပာမယ့္စင္ျမင့္ကို ထိုင္းတံဆိပ္ တပ္ေပးၾကမွာလား။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ လံုး၀ကို အျမင္မေတာ္ ျဖစ္မိေၾကာင္းပါဗ်ာ။ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုစီစဥ္လုိက္သလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ တာ၀န္ရွိသူေတြပဲ သိလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ အေမရိကန္သံ႐ံုးကမ်ား သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ခဲ့တာလားလို႔လည္း ေတြးေနမိတယ္။ ေနာက္ခံမွာ အေမရိကန္အလံေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာအလံေလးေတြ ေရာေႏွာၿပီး လႊင့္ေပးထားလုိ႔သာ ျမန္မာျပည္မွာမွန္း သိရတယ္။ :(

၁၁။  မိန္႔ခြန္းေျပာသြားတဲ့လူက တစ္ေယာက္တည္း၊ ေျပာတဲ့မိန္႔ခြန္းကလည္း တစ္ခုတည္း၊ ေျပာတဲ့ေနရာကလည္း တစ္ေနရာတည္း၊ ဒါေပမယ့္ အိုဘားမားမိန္႔ခြန္းကို ျမန္မာဂ်ာနယ္ေတြက ဘာသာျပန္ၿပီး ေဖာ္ျပလိုက္ကာမွပဲ အိုဘားမားမိန္႔ခြန္းမူကြဲေတြ ဖတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ မဆိုးပါဘူး... ႏွစ္မ်ိဳးသံုးမ်ိဳး သိရတာေပါ့ေလ။ ဒါလည္း ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ :D

၁၂။ ထံုးစံအတုိင္း ဂ်ာနယ္ေတြကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေ၀ဖန္ရဦးေတာ့မွာပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီဂ်ာနယ္ေတြေၾကာင့္ပဲ Transparency ဆိုတဲ့စကားကို နားနဲ႔မဆံ့ေအာင္၊ မ်က္လံုးနဲ႔မဆံ့ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကားခဲ့၊ ဖတ္ခဲ့ရလို႔ပါ။ အခုေတာ့ အန္တီစုနဲ႔ အိုဘားမားတို႔ ႏွစ္ဦးတည္း ဘာေတြေျပာခဲ့သလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ သိခြင့္မရပါလားဗ်ာ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ အျပည့္ဆိုပါေတာ့။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔ညတြင္ စတင္ေရးသား၍

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၈ နာရီ ၅၃ မိနစ္တြင္ အၿပီးသတ္သည္။

http://myanmarthway.blogspot.com/2012/11/sky-net.html