ဗိုလ္ေလာင္း ဘဝတုန္းက ဗိုက္အရမ္းဆာလို ့ညဆို လက္သီးစုတ္ေလာက္ အုန္သီးေပါင္မုန္ ့ကိုၾကိဳျပီးေတာ့ ဝယ္ထား ျပီးရင္ ဂ်ြတ္ဂ်ြတ္ အိတ္ေဖာက္ျပီး ေခါင္းအံုးေအာက္ မွာဖြတ္ထား မီးပိတ္ခ်ိန္ (၁၀)နာရီ ေက်ာ္ လို ့ စီနီယာလစ္ရင္ မသိေအာင္ စားခဲ့ၾကတယ္ .....
ျပီးရင္ ကစ္ဗူး(စစ္သံုးေရဗူး) ထဲကေရကို လွမ္းဆြဲ ၂၅ က်ပ္တန္ ေပါင္မုန္ ့ၾကမ္းေလး အရသာမခံ ႏိုင္ဖူး ဝါးျပီးမ်ိဳခ်ခဲ့ရတယ္ အဲ့လို ေအာင္ျမင္စြာ စားလိုက္ႏိုင္ရင္ ငါတို ့တြက္ ေတာ့ဘဝၾကီးဘဲ လက္မေထာင္ မိသြားခဲ့လို ့လဲ ေခ်ြးထြက္ ေပါင္မုန့္တလံုးတြက္ အေနခက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ ...........
ေအာ္ အဲ့တာ ငါတို ့၁၆ ၁၇ ၁၈ လူငယ္ဘဝ အေမ့ရဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ေျခစံုကန္ျပီး ထြက္ခဲ့ၾကတယ္ ပိုက္ဆံ ရိွ သဲသဲလွဳပ္တဦး တည္းေသာ္ သားေတြ အရာရိွၾကီး အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကေန ရဲေဘာ္တပ္မိသားစု သားသ မီးေတြ အထိ ပါလာတယ္.........
အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ အလြာေပါင္းစံုး တိုင္းရင္သားညီအကိုအစံုစေတြ ့ရင္းႏွီး တကၠသိုလ္ဆိုတာ ဘာၾကီး လဲေပါ့ ငါတို ့အားလံုး ေတြးဖူးၾကတယ္ ငယ္စဥ္က ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ ခ်စ္သူ လက္ကို တြဲ စိတ္ ကူးယဥ္ခဲ့ ၾကေပ မဲ့လည္း အရင္ဆံုး စေတြ ့ခဲ့တာ G-3 နဲ ့ စစ္ေရးျပ.....
အသားေတြ မဲ သြားေတြက်ဲလို ့ အေမ့ကိုမျမင္ရ အေျခခံစစ္ေရးျပ ၃လ အျပီးမွာ စစ္သားတေယာက္လို ဟုတ္ဆိုတာမာမာထန္ထန္ထူးတတ္ခဲ့ျပီးအမိန္ ့နာခံျခင္းနဲ ့အတူအလံထိကိုင္သစၥာဆိုျပီးအျဖဴေရာင္ ေဒါက္
ေလး လိုင္းအေသးနဲ ့ ပခံုးေပၚ ေရာက္လာတယ္ .......
သစၥာေလးခ်က္ အျမဲရြတ္ျပီး မိုးလင္းတိုင္း မွာ PTခရာသံနဲ ့ အိပ္ေရးမမက္ႏိုင္ ျပင္ဦးလြင္ရဲ့ ေအးတဲ့ မ နက္ေတြကို ဖားခုန္ အေျပးတတ္ေတြ နဲ ့ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္ အိမ္မက္မက္ေကာင္းတဲ့အရြယ္ အျပင္ေလာက သားတို ့အတြက္ ...
ေသနာတ္ တလက္ ပစ္တဲ့တြန္းအား ဖုန္းဒိုင္း ဆိုျပီး စၾကံဳေတာ့ လက္ညွပ္တဲ့လူ ညွပ္ ပခံုေအာင့္တဲ့ သူေအာင့္ နာတဲ့သူနာ အဲ့လို ျဖစ္ျပီး ပစ္မွတ္အလယ္ကို အေနထား မွန္နဲ ့ခ်ိန္ရြယ္ ပစ္ခတ္တတ္မွတိုင္းျပည္ ကို ကာကြယ္ဖို ့စစ္ပညာဆိုတာ ရင္ထဲ တန္ဖိုးထားတတ္လာတယ္ ....
မီေရာင္စံုေတြ ေအာက္မွ အေဆာင္ေရွ ့ ဂစ္တားတီး လက္ဖက္သုတ္ ဆီစမ္း ေရေႏြးၾကမ္းနဲ ့ ေကာင္မေလး ကလာခ်ေပး ၾကည္ႏွဳးတဲ့အခ်ိန္ အိမ္သာထဲမွာ ထမင္းထုပ္ခိုးစားခဲ့ရတဲ့ အရသာဟာ ငါတို ့ တြက္ေပ်ာ္ ရြင္ စရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ...
မိုးေရထဲမွာ ေျခအိတ္ကစို အနံ ့က ထြက္ နံနံေစာ္ေစာ္ ေက်ာင္းစာသင္အိတ္ ရင္မွာ ပိုက္ျပီး အေျပးတတ္ နဲ ့ ေခ်ြးထြက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာလည္း ရရိွခဲ့တဲ့ ဘြဲ ့ေလး အသိဆံုးပါ ....
စီနီယာေတြရဲ့ တင္းၾကပ္မွဳေတြေအာက္ မင္းဘာလဲစစ္သားဆိုတဲ့အရာနဲ ့အရာရာကို ရေအာင္ လုပ္ ခဲ့ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္စစ္သားေကာင္း တေယာက္ျဖစ္လာျပီး ေနတတ္ေတာ့ ကိုယ္ၾကီးလာတဲ့ အခ်ိန္ အဆင့္ဆင့္ ျပန္သင္ျပခဲ့ ယံုနဲ ့တင္ ငါတို ့အတြက္ က်ဴရွင္ဆိုတာ ဆယ္တန္းျပီးတာနဲ ့ ေျပာက္သြားခဲ့တယ္ .........
တပ္ စိတ္မွဳးတာဝန္ နဲ ့အတူ ေသနတ္ ကို ထိုင္၊ ရပ္၊ ေမွာက္ ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳး ကပစ္ခတ္ ျပီး အမိန္ ့ ဆို တာ ေပးတတ္လာေတာ့ ျပည္သူ ့ဘဝ ေလ့လာေရးဆိုတာ ၾကံဳခဲ့ၾကတယ္ အဲ့ဒီမွာ ငါတို ့သိခဲ့တာ တပ္ မေတာ္ ဆိုတာ ျပည္သူကေန ေပါက္ဖြားျပီး ရပ္တည္ ကာကြယ္ ကူညီေနတယ္ဆိုတာ......
ဖိုင္နယ္ေရာက္လို ့ေအာင္စစ္သည္ တိုက္စစ္ ေလ့က်င့္ခန္း နဲ ့စိန္ေျပာင္း လက္နက္ငယ္ ေတြ တပ္စိတ္ တပ္စု အဆင့္ အရာရိွတေယာက္ ရိွသင့္ သိသင့္ တဲ့ အရာေတြ ျပည့္စံု ျပီးမွ ပခံုးေပၚကို ေရႊေရာင္ၾကယ္ေလး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တယ္ ....
လြတ္လပ္ျပီ က်ြတ္ျပီးလို ့ ထင္ခဲ့တယ္ ဒါမဲ့ ပခံုေပၚမွာ ၾကယ္ေတြ တိုး ကိုယ့္လက္ ေအာက္ကို လူလက္နက္ ထည့္ ျပီး တာဝန္ ဆိုတာ ၾကီး ေခါင္ေပၚေရာက္
လာမွ ႏိုင္ငံေတာ္ တံဆိပ္ဆိုတာၾကီးေလးမွန္းသိလာတယ္ ...
လာမွ ႏိုင္ငံေတာ္ တံဆိပ္ဆိုတာၾကီးေလးမွန္းသိလာတယ္ ...
ဒီလိုနဲ ့ က်ြန္ေတာ္တို ့ အရာရိွေတြျဖစ္ အသက္ေတြရင့္ တပြင့္ တခတ္ ခဏ ခဏ ေၾကြ ျပတ္ ျပဳတ္ တစစီျဖစ္ မိဘ ခ်စ္သူ မိန္းမ မုဆိုးမ နဲ ့ ထားခဲ့သူေတြ ကို ့သူငယ္ခ်င္းေတြထဲ ရိွလာေတာ့မွ ဂုဏ္ ေငြမက္ တယ္ဆိုတဲ့ စကား ငါတို ့အတြက္ ရယ္စရာ ျဖစ္တည္ခဲ့တာပါ။
ေလးစားစြာျဖင့္
ဖိုးသားေလး
No comments:
Post a Comment
ရုိင္းစုိင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆုိမႈမပါသည့္ မွတ္ခ်က္မ်ားကုိ မၾကာမွီ ေဖာ္ျပေပးပါမည္။