*** ျမန္မာ ***

ေတာင္ျပာတန္းေတြဆီက ျမူေတြလြင့္ပ်ံလာရင္ လြမ္းစိတ္ေတြ လိုက္မပါသြားဖို႕ သိမ္းထားႀကတယ္
စစ္ေျမျပင္က အသက္တစ္ေခ်ာင္း ကံမေကာင္းရင္ ေျမခနိုင္မွန္းလည္းသိႀကတယ္
တစ္ခါတစ္ခါက် မိဘရင္ခြင္ ျပန္ဝင္ခ်င္သလို
သားလွေလးရဲ႕ပါးျပင္ အကၽြမ္းတဝင္ နမ္းခ်င္ေသးတာေပါ့

ဆနၵနဲ႕ဘဝ နပမ္းမွာ
အလြမ္းဆိုတာပန္းေတြလိုနြမ္းလ်ွ
ေႀကြမက်ခင္ အသာယာ သိမ္းလို႕
အမိေျမကာကြယ္ဖို႕ စိတ္ေတြသာ လြွမ္းေစ
သူတို႕ရဲ႕ အလြမ္းဘယ္သူေတြမွန္း ဆႀကည့္ဖူးလည္း
လူအမျမင္ႀကမ္းေပမဲ႕ နွလံုးသားနုပါတယ္
ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈကို အန္တုရင္ဆိုင္ရင္း
ဇြဲ လံု႕လ ဝရိယအျပည့္နွင့္
အဖ်က္ရန္တြန္းလွန္တိုက္ဖ်က္
အမွန္တကယ္ ကိုက်ိဳးမဖက္
တိုင္းျပည္နွင့္လူမ်ိဳး အတြက္ေပးဆပ္လ်ွက္ပါ
ပစ္တိုင္းေထာင္ ဥပမာေဆာင္႐လ်ွင္
ေအာက္ေျခက ခဲလံုးရယ္ေႀကာင့္
လက္မေထာင္နိူငိခဲ႕ေပမယ့္
ခဲလံုးေလးလို ေအာက္ေျခကေနေပးမဲ႕သူေတြပါ။

ကို႕ဌာေန လံုျခံုဖို႕
သတ္မွတ္နယ္တိုင္း အုတ္တံတိုင္းကာရံ
ခနၶာကို ကိုအုပ္တစ္ခ်ပ္ လိုဝင္ရပ္မဲ႕သူပါ
ဒီလိုမ်ိဳး သတၱိဘယ္သူေတြရွိလည္း

ေခ်ာေမြ႕ဆင္ေျပ ေလ်ွာက္လွမ္းေစဖို႕
လမ္းေဟာင္းကိုျပင္ လမ္းသစ္ထြင္သူေတြ

တစ္ေတာဝင္တစ္ေတာင္တက္
ေက်ာပိုးအိပ္ထဲက ရိကၡာ ထက္ေလးနက္တဲ႕တာဝန္ေတြ
အမိေျမကာကြယ္ဖို႕
သက္စြန္႕ႀကိုးပမ္း စစ္ခ်ီလမ္းတစ္ေလ်ွာက္
မိုးေရေရာယွက္ သူတို႕ေခ်ြးစက္ကို
ဘယ္သူျမင္နိုင္မွာလည္း

လမ္းျပႀကယ္