ႏိုင္ငံသားတိုင္း ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ၾကရမည္

26.10.2012

ေရာမေရာက္လွ်င္ ေရာမလို က်င့္ရသည္။
ဥပေဒကို မသိနားမလည္ဟု ဆိုကာမွ်ျဖင့္ ဥပေဒက သင့္အား ခြင့္လႊတ္လိမ့္မည္မဟုတ္။

ဥပေဒဟူသည္ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ တာ၀န္မ်ားကို သတ္မွတ္ေပးသည့္ စည္းကမ္းနည္းဥပေဒစုပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔၏ တာ၀န္ႏွင့္ အခြင့္အေရးတို႔ကို ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္သြယ္ေသာအခါျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေသာအခါျဖစ္ေစ အခြင့္အေရးႏွင့္ တာ၀န္ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟူသည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံျပည္သူလူထုအၾကား ခ်ဳပ္ဆိုထားသည့္ ပဋိဉာဥ္စာခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေျပာစရာအေၾကာင္းမ်ား ရွိေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သက္ဆုိင္သည့္ အဆိုအမိန္႔အခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ႏုတ္တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့ေႏြဦးသည္ မေ၀းေတာ့ေသာ အခ်ိန္တစ္ခုတြင္ ၂ ႏွစ္တာကာလ ျပည့္ေျမာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ၁ ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ကာလကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သြားေနသည့္ အရွိန္ႏႈန္းသည္ မည္သို႔ရွိသည္ကို တစ္ခါတစ္ရံ မွန္းဆရခက္ပါသည္။ အရွိန္ျမန္လြန္းလွ်င္ ရပ္ေနသကဲ့သို႔ ခံစားရတတ္သည္ကို အားလံုးအသိ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာတို႔၏ ဒီမိုကေရစီေရာင္နီဦးသည္ မပီ၀ိုးတ၀ါးမွ မလင္းတလင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာသည္ကေတာ့ မျငင္းႏုိင္သည့္အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အျပည့္အ၀ စိတ္ခ်ရသည္ေတာ့ မဟုတ္ေသးေခ်။ လင္းသထက္လင္းလာၿပီး အလွ်ံတၿငီးၿငီး ထြန္းလင္းေတာက္ပမည္လား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ တိမ္တိုက္တိမ္စိုင္တို႔ေၾကာင့္ ခပ္မွိန္မွိန္သာ ျမင္ရမည္လား၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ မိုးသားတိမ္လိပ္တို႔ေၾကာင့္ အေမွာင္ထုကို အ႐ံႈးေပးရမည္လား၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိႏုိင္ေသးသည့္ အေျခအေန ျဖစ္ပါသည္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ မိုးေလ၀သသတင္း ေၾကညာသလို "က်န္းမာေတာ္ မူၾကပါစခင္ဗ်ာ... ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ မနက္ျဖန္အထိ ခန္႔မွန္းခ်က္ကေတာ့ ေနသာပါ့မယ္" ဟု မည္သူကမွ် ေၾကညာေျပာဆိုႏိုင္ျခင္း မရွိေခ်။

စကားမ်ား ေဘးေခ်ာ္သြားပါသည္။ လိုရင္းကို ျပန္ဆက္ရပါလွ်င္ ဒီမိုကေရစီေခတ္သို႔ ကူးေျပာင္းကာစ ယခုကဲ့သို႔ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ကၽြန္ေတာ္မၾကားခ်င္ဆံုးေသာ၊ ၾကားရလွ်င္ နားခါးေသာ စကားတစ္ခြန္း ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္မွ ထိေတြ႔ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေနရသူမ်ား၊ အြန္လိုင္းေပၚမွ သိကၽြမ္းခင္မင္ ရင္းႏွီးရသည့္ မိတ္ေဆြမ်ား၊ နီးစပ္ရာအေပါင္းအသင္းမ်ား စသည္စသည္တို႔၏ ပါးစပ္မ်ားမွ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္သည့္ စကားမ်ားကို ေျပာဆိုၾကသည့္အခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ သက္ျပင္းခ်မိပါသည္။ ထို႔အတူ မ်ားစြာလည္း ရင္ေလးမိပါသည္။ အျခားမဟုတ္ပါ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ပါသည္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးမို႔ သူတို႔ေျပာေသာ စကားမ်ားကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔ေျပာတတ္သည့္ စကားမ်ားကို ေအာက္တြင္ေလ့လာၾကည့္ပါမည္ -

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တစ္ခါမွကို မဖတ္ဖူးဘူး။ တမင္ကို မဖတ္တာ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ အရင္စစ္အစိုးရက သူတို႔ေရးခ်င္သလုိ ေရးခဲ့တာပဲ၊ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဖတ္မေနႏုိင္ပါဘူး။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ရမယ္။ (ကၽြန္ေတာ္က ဘာေတြျပင္မွာလဲဟု ျပန္ေမးတတ္ပါသည္။ ထိုအခါ အင္း၊ အဲ သာ လုပ္ေနတတ္ပါသည္။ ဘာေျပာရမွန္း မသိၾကပါ။)

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ဘာေတြပဲ ေရးထား၊ ေရးထား အစိုးရက သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တာပဲမလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ဘာမ်ားအေရးပါလို႔လဲ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္မရေသးလို႔ မဖတ္ျဖစ္ေသးတာပါ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို NLD က ျပင္မယ္လို႔ေျပာတယ္ေလ။ အဲဒါ လုပ္ကို လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေထာက္ခံတယ္။ (ကၽြန္ေတာ္က သူတုိ႔ေတြက ဘာေတြျပင္မယ္လို႔ေျပာသလဲဟု ျပန္ေမးလွ်င္ သူတို႔ျပန္ေျဖတတ္တာက တပ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို ျဖဳတ္ပစ္မယ္ဟု ေျဖတတ္ၾကပါသည္။ အျခားအခ်က္ေတြကိုေရာဟု ေမးလွ်င္ေတာ့ ေယာင္၀ါး၀ါးမ်ားသာ ျဖစ္ကုန္ၾကပါသည္။ NLD ပဲ ျပင္လို႔ရတာလား၊ အျခားလူေတြေရာဟု ေမးလွ်င္ေတာ့ ဘုၾကည့္ ျပန္ၾကည့္တတ္ၾကပါသည္။)

အထက္ပါစကားမ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံသူမ်ားက ေျပာတတ္ၾကသည့္ စကားမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕ ျဖစ္ပါသည္။ အကုန္အစင္ မဟုတ္ေသးပါ။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ အင္မတန္မွ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို ေျပာတတ္ၾကပါသည္။ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားလံုးမ်ားပင္ သံုးတတ္ၾကပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ဦးတည္း၏ အေတြ႔အႀကံဳ၊ အေတြးအျမင္အရ ေကာက္ခ်က္ခ်ရပါလွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္႐ႈေလ့လာဖူးသူဟူ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ ၁၀% ပင္ မျပည့္ပါေခ်။ သေဘာကေတာ့ လူတစ္ရာတြင္ ဆယ္ေယာက္သာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္႐ႈေလ့လာသည့္သေဘာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုပမာဏသည္ အေကာင္းျမင္စိတ္ လြန္လြန္ကဲကဲျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္တမ္းတြင္ ဒီထက္အမ်ားႀကီး ေလ်ာ့နည္းႏုိင္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ ဘာမွန္းမသိသည့္ လူမ်ား၊ ေဒသမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒစာအုပ္ကိုပင္ မျမင္ဖူးသည့္ လူမ်ား၊ ေဒသမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ဘာေတြပါမွန္းပင္ မသိေသာ လူမ်ား၊ ေဒသမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံတြင္ မ်ားစြာရွိေနပါေသးသည္။ ထိုအခ်က္သည္ ၀မ္းသာရမည့္ အခ်က္မဟုတ္ပါ။ မိမိတို႔ႏုိင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘာမွန္းမသိသည့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ပံုေဖာ္ေနေသာ ႏုိင္ငံတစ္ခုသည္ မည္ကဲ့သို႔ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္မလဲဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုပါသည္။

စာဖတ္သူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေမးခြန္းတစ္ခုေလာက္ ေမးခြင့္ျပဳေစလိုပါသည္။ စတင္ေရးဆြဲကာ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္ျပဳျပင္ရန္၊ ျဖည့္စြက္ရန္၊ ျပင္ဆင္ရန္၊ ႏုတ္ပယ္ရန္ မလိုအပ္သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္ ရွိသည္ကို ေျဖၾကားေစလိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ မျဖစ္စေလာက္ ဗဟုသုတျဖင့္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ မၾကားမိေသး၊ မေတြ႔ရွိေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေမးခြန္းကို အေငၚတူးကာ ျပန္ေျဖႏိုင္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မရွိဘဲ ရပ္တည္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြလည္း ရွိေနတာပဲဟု။ ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္မျငင္းလိုပါ၊ လက္ခံပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔ေတြမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသာ မရွိတာျဖစ္ပါသည္၊ အစိုးရက ဘာလုပ္ရမည္၊ ျပည္သူေတြက ဘာေတြကို လိုက္နာရမည္ စသည့္ ဥပေဒမ်ားေတာ့ ရွိပါသည္။ ထိုဥပေဒမ်ားသည္ပင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ သေဘာေတြဟု ကၽြန္ေတာ္က ယူဆခ်င္ပါသည္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမရွိဘဲ တုိင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္သည္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံေရးဆြဲျပ႒ာန္းၿပီး တုိင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္သည္တို႔တြင္ မည္သည့္အခ်က္က ပိုေကာင္းသနည္းဟူသည့္ ေမးခြန္းကို စာဖတ္သူတုိင္း မွန္ကန္စြာ ေျဖၾကားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္။ ရွိတဲ့ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက မေကာင္းဘူးထင္လွ်င္ ေကာင္းေအာင္လုပ္ၾကရပါမည္၊ လိုအပ္ေနေသးသည္ဟုထင္လွ်င္ ျပင္ဆင္ရပါမည္၊ ျဖည့္စြက္ရပါမည္၊ ဒါေတြသည္ပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ တာ၀န္မ်ား မဟုတ္ပါေလာ။ သူမ်ားေရးထားတာ ငါတို႔အတြက္ အဆင္မေျပဘူးဆိုလွ်င္ အဆင္ေျပေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားရမည္၊ အေျဖရွာရမည္၊ ေဆာင္ရြက္ရေပမည္၊ သို႔ေသာ္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက ျဖစ္ရမည္၊ အမ်ားအတြက္လည္း အဆင္ေျပတာ ျဖစ္ရမည္။ အားလံုးအတြက္ အဆင္ေျပၿပီး ငါတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ အဆင္မေျပတာ ဆိုလွ်င္ေတာ့ျဖင့္ အားလံုး၏ အမွားမဟုတ္တာ ေသခ်ာပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒရွိတာ ႏိုင္ငံအတြက္၊ ျပည္သူေတြအတြက္ ပိုေကာင္းပါသည္။

မိမိတို႔ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ လက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ၊ သေဘာမတူသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ လက္ရွိတည္ဆဲျဖစ္သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေလးစားရမည္၊ လုိက္နာရမည္မွာ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။ အျခားမိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ အိမ္သို႔ သြားလည္လွ်င္ပင္ ထိုအိမ္၏ စည္းကမ္းမ်ားကို၊ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို လိုက္နာရပါလွ်င္ ကုိယ့္ႏိုင္ငံ၏ တည္ဆဲဥပေဒတစ္ရပ္ကို မလိုက္နာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါေခ်။ ထိုသို႔ မျဖစ္မေန လိုက္နာေလးစားရမည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို နကန္းတစ္လံုးမွ် မသိနားမလည္ဟု ဆိုလွ်င္ေတာ့ ကုိယ္စီးေနတာ ဘာအေကာင္မွန္းပင္ မသိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ အထီးအမ ဆိုသည္က ေ၀းလြန္းပါေသးသည္။

စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေျပာလိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မသိသူေတြ၊ မဖတ္ဖူးသူေတြ၊ စိတ္မ၀င္စားသူေတြ မ်ားျပားေနပါေသးသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုမွ် မဖတ္ဖူးသည့္ လူတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို မည္သို႔မည္ပံု စဥ္းစားေတြးေခၚကာ ေဆာင္ရြက္မည္နည္းဆိုသည္ကို စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုမသိလို႔ ႏုိင္ငံအက်ိဳး မသယ္ပိုးႏုိင္ဘူးဟု ဆိုလိုေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ မသိလွ်င္ေတာ့ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ ရွက္စရာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ သူမ်ားေယာင္တုိင္း လိုက္ေယာင္ရပါလိမ့္မည္။ သူမ်ားေျပာသမွ် နားေထာင္ရပါလိမ့္မည္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္၊ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အနာဂတ္ေတြ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႀကီးထဲမွာ ရွိေနသည္ဆိုသည္ကို လူတုိင္းလူတုိင္း နားလည္သေဘာေပါက္ၾကမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

အသက္ရွင္ ရပ္တည္မႈအတြက္ အစားအစာကို စားၾကရပါသည္။ ေရကို ေသာက္ၾကရပါသည္။ ထို႔အတူ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး ပီသေစရန္အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ၾကရပါမည္။ သို႔မွသာ မိမိတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူမ်ား၏ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီမညီ သံုးသပ္ႏုိင္ၾကပါလိမ့္မည္၊ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္ၾကပါလိမ့္မည္။ လြဲေခ်ာ္ေနလွ်င္ ေထာက္ျပေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္၊ တည့္မတ္ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ မဟုတ္ပါမူ သူမ်ားေျပာသမွ်ကို ေခါင္းညိတ္႐ံုသာ လိုက္ညိတ္ေနရပါလိမ့္မည္။ လတ္တေလာ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ခံု႐ံုးျပႆနာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အြန္လိုင္းေပၚေရးသားထားသည့္ ကြန္းမန္႔မ်ားတြင္ ထိုအခ်က္ကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျမင္ပင္မျမင္ဖူးပါဘဲ မိမိတို႔ စိတ္ထဲထင္ရာ ေရးသားထားသည္မ်ားကို ျမင္ေတြ႔ဖတ္႐ႈရတုိင္း ရင္ေလးမိပါသည္။

မိတ္ေဆြ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မေႏွးအျမန္ မျဖစ္မေန ဖတ္႐ႈပါေလာ့ဟု တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လုိက္ပါသည္။

Constitution of the Republic of the Union of Myanmar (2008) က   ဒီမွာ

Credit : ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)