ေခါင္မလံုေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ မိုးစိုခံ ငယ္သားမ်ား အေၾကာင္း

အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္ရွိဖို႔က အေရးႀကီးတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရည္မွန္း ခ်က္ ရွိၿပီး လမ္းစဥ္ မွန္ကန္ေကာင္း မြန္ဖို႔လည္း လိုတယ္။ ေနာက္အေရးႀကီး တာက စည္းလံုး ညီညြတ္မႈပဲ။အဲဒီ အခ်က္ေတြ နဲ႔ မျပည့္စံုဘူး။ ေလ်ာ့နည္းလာရင္ေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႕ မၾကာခင္ၿပိဳကြဲပ်က္စီး ေတာ့မယ္လို႔ အေသ အခ်ာ ေျပာရဲတယ္။

အျခားမၾကည့္နဲ႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အင္အားအႀကီးမားဆံုးေသာင္းက်န္းသူအဖြဲ႕ႀကီး ျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴ နစ္ ပါတီ ဘာေၾကာင့္ၿပိဳကြဲသြားရတာကိုပဲၾကည့္။ သူတစ္လူ၊ ငါတစ္မင္းနဲ႔အာဏာေတြ ၿပိဳင္၊ ဝါဒေ တြၿပိဳင္ ၾက နဲ႔ အုပ္စုေတြ ကြဲၿပီး လံုး၀ နာလန္မထူႏိုင္ေအာင္ကို က်ဆံုးသြားခဲ့တာႏွစ္ေတြပဲၾကာခဲ့ လွေပါ့။ 

အစကတည္းက ဝါဒစြဲ၊ အာဏာစြဲေတြနဲ႔ မင္းသားႀကီးမလုပ္ရလို႔ ပတ္မႀကီးထိုုးခြဲတဲ့လုပ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႔ လက္ နက္ စြဲ ကိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ဖို႔ ေတာခိုသြားခဲ့တာမဟုတ္လား။ ပူပူေႏြးေႏြး လြတ္ လပ္ေရး အရ သာကို ျပည္သူေတြႏွစ္ၿခိဳက္စြာစားသံုးခြင့္မရေအာင္ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ဆူပူ ေသာင္းက်န္း သစၥာမဲ့ ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ေျပာရရင္ မူလအရင္းခံနဲ႔ လုပ္ရပ္ကိုက ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္မရွိေတာ့ လမ္းစဥ္  ကမွားေနတယ္။ ျပည္သူကလည္း မေထာက္ခံဘူး။ သူတို႔ရဲ႕အဖ်က္လုပ္ရပ္ ေတြေၾကာင့္ ရြံ႕မုန္းၿပီး ခါးခါး သီး သီးျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။ ဘယ္အဖြဲ႕ အစည္း မဆို လူထု မပါရင္၊ မေထာက္ခံ ရင္ တစ္ေန႔က်႐ံႈးမွာပဲ။ 

အခုလည္းျမင္ေနရပါၿပီ။ ေကအိုင္ေအ/ေကအိုင္အိုကိုေပါ့။ ေကအိုင္ေအ/ေကအိုင္အိုအဖြဲ႕ ေခါင္းေ ဆာင္ ပိုင္း ထဲမွာပဲ ႏွစ္ျခမ္း၊ သံုးျခမ္းကြဲေနတာေတြ႕ရတယ္။ စစ္ကိုလိုလားသူ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားသူ၊ လက္ နက္ အားကိုးနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ၿပီး ႀကီးပြားခ်မ္းသာလိုသူ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ အျခား မၾကည့္ပါနဲ႔။ ေကအိုင္ေ အေခါင္းေဆာင္ပိုင္းႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ဂမ္ေရွာင္နဲ႔ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ အက္စ္ ဂြမ္ေမာ္ တို႔ႏွစ္ေ ယာက္ကိုပဲၾကည့္။ ဂမ္ေရွာင္က စစ္ကိုလိုလားတယ္။ ေမာက္မာခက္ထန္တယ္။ လက္ရဲဇက္ရဲနဲ႔ တဇြတ္ ထိုး လုပ္တတ္တယ္။ လူကသာ ဘြဲ႕ရပညာတတ္၊ လူသတ္ရာမွာေတာ့ ရက္စက္မႈ ကကမ္း ကုန္ တယ္။ ဒီလို မိုက္မိုက္ ကမ္းကမ္း ရက္စက္ရဲ လို႔ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္မွာ ဂမ္ေရွာင္ ေကအိုင္ေအထဲ ေရာက္ၿပီး ဆယ္ႏွ စ္ေ တာင္မၾကာဘူး။ တပ္ရင္း(၆)ရင္းမွဴးျဖစ္ခဲ့တာ။ ရင္းမွဴးျဖစ္ၿပီးမၾကာပါဘူး။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ဖားကန္႔ၿမိဳ ႕နယ္ ထဲက စေပါ့ရြာသား ၃၀ ေက်ာ္ကို မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈနဲ႔စြပ္စြဲၿပီး ရက္ရက္ စက္စက္ သတ္ျဖတ္ ခဲ့တယ္။ အဲဒီေ ရွ႕မွာလည္း လူေတြ သတ္ခဲ့တာမနည္းဘူး။ 

 

အခုလည္း သူ႔လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို စစ္ေရးမွာ မသနားဖို႔၊ မိုင္းခြဲဖ်က္ဆီးရာမွာ မငဲ့ကြက္ဖို႔၊ ဘယ္ သူ႕ မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ဖို႔ ဖိအားေတြအၿမဲေပးေနတယ္။ မလုပ္ဘဲေနတဲ့လူ၊ သူ႔အမိန္႔ ဆန္႔က်င္ တဲ့သူ ဆို ရင္ သူ႔ပစၥတိုက မီးပြင့္ေတြပဲ ေနာက္ဆံုးျမင္လိုက္ရတယ္။ မိန္းမလည္း ႐ႈပ္တယ္။ သူ႔ သက္ေတာ္ေစာင့္ လီ ဆူး မေလးကိုေတာင္မခ်န္ဘဲ ေျခေတာ္တင္ခဲ့တာၾကည့္။ ၂၀၁၀ျပည့္ႏွစ္တုန္းက လည္း ကြန္ပ်ဴတာ စာေရး မေလး ေဂါင္ေနာတစ္ေယာက္ေသပါေရာလား။ ဒီလိုလူမဆန္တဲ့အလုပ္၊ သစၥာ မဲ့တဲ့လုပ္ ရပ္မ်ိဳး လုပ္ ရေကာင္း မလားဆိုၿပီး သူ႔မယားႀကီးေဒၚရန္ဒြဲဂ်ာက ျပႆနာရွာတယ္။ သူ႔ သမီးႀကီး ဂ်ာဆိုင္းပန္ က လည္း ရွက္ လြန္းလို႔ ငိုသတဲ့။ 

အမွန္ေတာ့ေဂါင္ေနာဇာတ္လမ္းက နည္းနည္းေတာ့႐ႈပ္တယ္။ ဂြမ္ေမာ္နဲ႔လိုလို၊ ဘာလိုလိုအသံ ထြက္ လိုက္ေသး တယ္။ တရားခံ အစစ္အမွန္က လူရမ္းကားႀကီး ဂမ္ေရွာင္ဆိုတာ ေကအိုင္ေအက အတြင္း လူေတြ အကုန္ သိတယ္။ အခုဒုကၡသည္ ကယ္ဆယ္ေရး ဆိုင္ရာ ဗဟိုေကာ္မတီ ဥကၠ႒ လုပ္ေနတဲ့ ဒူဘီး ဆား အ သိ ဆံုးေ ပါ့။ ေျပာရရင္ေတာ့ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္မရွိဘူး။ 

ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ အက္စ္ဂြမ္ေမာ္ကေတာ့ အေန႐ိုးတယ္။ သူက မလြဲသာလို႔ရယ္။ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ သိကၡာ ရယ္ေၾကာင့္သာ လက္နက္ စြဲကိုင္ေနရတာ သူ႔စိတ္ရင္းက ၿငိမ္းၿငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးရယူဖို႔ စိတ္ေအး ခ်မ္းသာစြာ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္တယ္။ သူလည္း လူသတ္ခဲ့တာ ပဲ။ ဒါေပ မယ့္ ဂမ္ေ ရွာင္ လို ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အမည္းစက္ ထင္ေအာင္ မရက္စက္ခဲ့ဘူး။ သူက စီးပြားေရးပဲ စိတ္၀င္ စားခဲ့ တာေ လ။ 

ဒါေၾကာင့္ အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာခ်င္တယ္။ အစိုးရဘက္က လူႀကီး တစ္ခ်ဳိ႕ နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရးခင္မင္ရင္းႏွီးမႈရွိေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူရင္ သူ႔အတြက္ အဆင္ေျပႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ ထားတယ္။ ေရႊလီမွာလုပ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ႕ဆံုပြဲကို သူကေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အထက္စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြး မႈအဆင္မေျပေအာင္ အပစ္အခ တ္ရပ္စဲ တာ ကို ေနာက္ မွလုပ္မယ္။ ႏိုင္ငံေရး အရ အရင္ဆံုးေဆြးေႏြး မယ္လို႔ အမိန္႔ ခ်မွတ္လိုက္ ေတာ့ သူငုတ္ တုတ္ေမ့ သြားၿပီး လမ္းတစ္၀က္က လွည့္ျပန္ခဲ့ရတယ္။ ဒါသဘာ၀ မက်ဘူး၊ အပစ္အခတ္ ကို အရင္ဆံုး ရပ္ စဲသင့္ တယ္ ။ ကိုယ့္ ဘက္မွာလည္း ေသသူေသ၊ ထြက္ေျပးသူ ထြက္ေျပးနဲ႔ လူအင္အား ကမရွိေတာ့ဘူး။ ကခ်င္ လူ ထု ကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူေစခ်င္လွၿပီလို႔ သူ႔တပည့္ လူယံုေတြကို ရင္ဖြင့္ သတဲ့ ။

တကယ္လည္း သူတို႔အဖြဲ႕မွာ အင္အားက တစ္ေန႔တစ္ျခား နည္းနည္းလာၿပီ။ လူသစ္ေတြကို ရတဲ့နည္း နဲ႔ စုေန ရတယ္။ အခုဆို အမ်ိဳးသမီးေတြကိုေတာင္မခ်န္ဘဲ ေကအိုင္ေအအဖြဲ႕ထဲကို ၀င္ရမယ္ လို႔ ရာဇသံ လိုလို၊ စည္း႐ံုးသလို လိုနဲ႔ စုေနေလရဲ႕။ ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ(၅)က တပ္ၾကပ္ေက်ာ္ဆန္းနဲ႔ အင္အား သံုးဆယ္ေက်ာ္ တို႔ ၂၀၁၂ခုႏွစ္ ဧၿပီလ က အစိုးရနဲ႔ လက္နက္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူသြားၿပီးေနာက္ ပိုင္း မွာ ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြကို မယံုဖို႔၊ လူသစ္စုရာမွာ ကခ်င္လူမ်ိဳးကိုသာ စုဖို႔ ဂမ္ေရွာင္က ဧၿပီလ ၁၈ ရက္ ေန႔ ရက္စြဲ နဲ႔ အမိန္႔ ထုတ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ရွမ္းေရာ၊ ဗမာေရာ၊ ကုလားေရာ မခ်န္ေတာ့ဘူး။ ရသမွ် အကုန္ လူသစ္ စုေန တယ္။ အင္အားကလိုလာၿပီေလ။ လူသစ္ စုရတာကလည္း မလြယ္ဘူး။ လူေတြက စစ္ေဘး စစ္ဒဏ္ နဲ႔ သူ တို႔ ရန္ကိုေၾကာက္လို႔ ၿမိဳ႕ေပၚ ကိုေျပာင္းေျပးသူေျပး၊ အစိုးရ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ေတြ ဆီေျပး သူေျပးၾကနဲ႔ေပါ့။ 

သူတို႔တြက္ကိန္းကမွန္တယ္။ ဒီမွာဆက္ေနရင္ ေသတစ္ေန႔ ငတ္တစ္ေန႔ျဖစ္ေတာ့ မွာမဟုတ္ လား။ ေက အိုင္ေ အတို႔ ဖြင့္ထားတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းလို႔ အမည္ေပးထားတဲ့ စခန္းေ တြကလည္း တကယ္ေတာ့ လူသစ္ စုေ ဆာင္း ရာစခန္း၊ အေရးႀကံဳရင္ လူထုတ္ သံုးႏိုင္ေအာင္ စုဖြဲ႕ထားတဲ့ စခန္းပါပဲ။ အဲဒီလူေတြကို တစ္ေ န႔ ဆန္ႏို႔ ဆီဗူး ႏွစ္ဗူး နဲ႔ ဟင္းဖိုးေငြ ႏွစ္ရာ က်ပ္ေပးမယ္လို႔ စည္း႐ံုး ထားေပမယ့္ လက္ေတြ႕က ဆန္ႏွစ္ ဗူးေ တာင္ မွ ရတာ တစ္ရက္၊ မရတာက ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ေလ။ တကယ္ သာ ဒီဒုကၡ သည္ေတြ အေပၚ ေစတ နာ အမွန္ ရွိရင္ အမ်ား ႀကီးေထာက္ ပံ့ထားလို႔ရတယ္။  UN ကေထာက္ပံ့ ထားတဲ့ စားနပ္ ရိကၡာေတြ၊ အျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေစတနာရွင္ေတြ ကေထာက္ပံ့ ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြက နည္း တာမွတ္လို႔။ ဘယ္ေ ရာက္ ကုန္ၿပီလဲ။ ဆက္ေၾကးေ ကာက္ ထားတဲ့ သိန္းေ ထာင္ေပါင္း မ်ားစြာကေရာ၊ ၿပီး ေတာ့ ေက်ာက္စိမ္းနဲ႔ ေရႊေ မွာ္ လုပ္ကြက္ေတြကို အဓမၼ သိမ္းၿပီး ဒလေဟာ ၀င္ေနတဲ့ ေငြေတြကေရာ၊ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ အဲ ဒီေ ငြေ တြ ထားပါေတာ့။ ေထာက္ပံ့ ထားတဲ့စားနပ္ ရိကၡာေတြနဲ႔ တင္ ဒုကၡသည္ ေတြကို အေကာင္း ဆံုးေ ကၽြး လို႔ရ တယ္။ ခုေတာ့ အဲဒီပစၥည္းနဲ႔ ေငြေတြက သူတို႔ရဲ႕ စစ္ေအာင္ႏိုင္ေရး အသံုးစရိတ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ပိုင္းေတြ ရဲ႕ အက်ိဳးစီး ပြားေတြ ထဲေရာက္သြားရွာၿပီထင္ပါရဲ႕။ ဒါေတြကိုလည္း ဒုကၡသည္ ကယ္ဆယ္ေရး ဆိုင္ ရာ ဗဟိုေကာ္ မတီဥကၠ႒လုပ္ေနတဲ့ ဒူဘီးဆားက အသိဆံုးေနမွာပါ။ 

အင္းတကယ္ေတာ့ သူလည္းေ၀စားမွ် စားလူရမ္း ကားႏွာဘူးႀကီးတစ္ေယာက္ ပါပဲေလ။ ဘာလို႔ ႏွာဘူးႀကီး လို႔ ေျပာရ သလဲဆိုေတာ့ Je Yang ဒုကၡသည္စခန္းက စစ္ေဘးဒုကၡ သည္ေကာင္မေလးေတြ ကို တိတ္ တဆိတ္ မက္လံုးေပး၊ ေျခာက္လံုးေ တြေပးၿပီး ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေနလို႔ပဲ။ ဒီသတင္း သဲ့သဲ့ကို ၾကားသြားတဲ့ ဂြမ္ေမာ္က ေခၚၿပီး သတိေပးရတဲ့ အဆင့္အ ထိေရာက္တယ္။ အင္း…….Je Yang ဒုကၡသည္စခန္း ဆိုတာ ဌာနခ်ဳပ္ နယ္ေျ မ လိုင္ဇာမွာ ရွိတာ ဆိုေတာ့ မသိဘဲ၊ မၾကားဘဲေနပါ့မလားေနာ္။ 

ဒါေၾကာင့္ပဲ ေကအိုင္ေအအဖြဲ႕သားေတြ စိတ္ပ်က္၊ စိတ္ဓာတ္က်လာရတာေပါ့။ ထြက္ေျပးသူ ေျပး၊ အဖမ္းခံ တဲ့သူ ကအဖမ္းခံေပါ့။ ဒီလိုမွ မလုပ္ရင္လည္း သူတို႔ဘ၀ေတြက အာမခံခ်က္မရွိေတာ့ဘူး။ အနာဂတ္ အတြက္ ဘ၀အာမခံခ်က္လည္းမရွိ၊ အခုလည္း ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ဘယ္ေတာ့ေသမလဲ ေတြးပူ ေနရတာ ဆိုေတာ့ ကုိယ္လြတ္ေရွာင္ခြာေျပးရရွာတာေပါ့ေလ။ မလြဲသာလို႔ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေကၽြးတာစားၿပီး စစ္တိုက္ေ နရတဲ့သူေ တြခမ်ာမွာလည္း ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္မရွိ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိ၊ ရည္မွန္းခ်က္မရွိ၊ ရည္မွန္းခ်က္ ဘာမွန္းမသိတဲ့ဘ၀ေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမွာ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ေပါ့။ 

စစ္တပ္ကလည္း အရင္လို သေဘာထား  မေပ်ာ့ေတာ့ဘဲ စစ္ဆင္ေရးေတြ တိုးလုပ္လာတာေတြ႕ ရတယ္။ ဒါကလည္း ေကအိုင္ေအက ကာမိုင္းစခန္းတ႔ို ဘာတို႔ကို သြားၿပီး တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္တာရယ္။ လမ္းတံ တားေတြကို ျပဳျပင္ေဖာက္ လုပ္ေနတဲ့လမ္းကို ဖ်က္ဆီး၊ စစ္ေရးနဲ႔ မသက္ဆိုင္ တဲ့ေဆာက္လုပ္ေရး ၀န္ ထမ္းေတြ၊ အလုပ္ သမားေတြကို ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္တာရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ရိကၡာပို႔ယာဥ္ တန္းေတြကို တိုက္ ခိုက္ေ နခဲ့တာဆိုေတာ့ စစ္တပ္ ကေဆာ္ၿပီေပါ့။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီယာဥ္တန္းေတြ အေပၚမွာ တင္လာတဲ့ စား နပ္ ရိကၡာေတြက စစ္တပ္ အတြက္မဟုတ္ဘူး။ စား၀တ္ေနေရး အခက္ေတြ႕ေနၾကတဲ့ ေဒသခံေတြ နဲ႔ ၀န္ထမ္းေ တြအတြက္ ကခ်င္ျပည္ နယ္ အစိုးရ၊ ေစတနာ ရွင္ေတြနဲ႔ စစ္ တပ္က ေထာက္ပံ့တဲ့ ပစၥည္းေတြ ပါ။ ဒါကိုေ ကအိုင္ေအက သြားၿပီး တိုက္ခိုက္ေတာ့ ဘယ္သူ ကမ်ား ၿငိမ္ခံခ်င္ မွာတဲ့လဲ။ 

ဒီခရီးကို သြားရင္ ဒီလို အတိုက္ အခိုက္ခံရမယ္ဆိုတာ စစ္တပ္ ကလည္း တြက္ဆထားၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ အခက္ေ တြ႕ေနတဲ့ ေဒသခံေ တြကို အဆင္ေျပေစခ်င္ တဲ့ေစတ နာေၾကာင့့္ စစ္တပ္က ယာဥ္တန္း လံုၿခံဳေရး နဲ႔ ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ ေကအိုင္ေအ တိုက္ခိုက္ မႈေၾကာင့္ စစ္သား အေတာ္မ်ားမ်ား က်သြား တယ္။ ခရီးႀကံဳ လိုက္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ အခ်ိဳ႕နဲ႔ ယာဥ္ေမာင္း အခ်ိဳ႕လည္း ေသေက် ဒဏ္ရာရသြား တယ္လို႔ ၾကား တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္က သူ႔ရဲ႕ စစ္ေရး စြမ္းရည္ကို ထုတ္ျပတဲ့ သေဘာနဲ႔ တိုက္ခိုက္တာ။ ေျပာရရင္ နဂါး မွန္း သိေအာင္ အေမာက္ေ ထာင္ျပလိုက္တာပဲ။ 

အခုေနာက္ဆံုးၾကားရတ့ဲ သတင္းက စစ္တပ္က ေကအိုင္ေအရဲ႕ ပြိဳင့္-၇၇၁ ေတာင္ကုန္းကို ေလေၾကာင္း စစ္ ကူနဲ႔ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္တယ္ လို႔ၾကားတယ္။ စစ္တပ္က ေလတပ္ေတြ ပါ ပါလာၿပီဆို ေတာ့ ေကအိုင္ေ အအဖြဲ႕သားေတြ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ အခ်ိဳ႕ လစ္ေျပးသြားၾက သူေတြရွိတယ္။ စစ္တပ္ကို ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ ရတာက ငယ္သားေတြ မဟုတ္လား။ အမ်ား ဆံုးေသ တာလည္း သူတို႔ပါပဲ။ 

ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြကလည္း တစ္ခ်က္ ကေလးမွ ေအာက္ကို ျပန္မၾကည့္ တဲ့အျပင္ ကိုယ္က်င့္ တရားေ တြ ေဖာက္ ဖ်က္ၾက၊ ရက္ရက္စက္ စက္ခိုင္းေနၾက တာဆိုေတာ့ ငယ္သားေတြ ရဲ႕ ယံုၾကည္ကိုးစား မႈကို မရေ တာ့ဘူး။ ေခါင္ကမွ မိုးမလံုမွေတာ့ မိုးကယိုၿပီပဲေပါ့။ အင္းဒီ အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ေကအိုင္ေအ/ ေက အိုင္ အိုအဖြဲ႕လည္း ဗကပတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးလမ္းကို လိုက္ၾက ရဖို႔ေသခ်ာၿပီ။ ဒီအတိုင္းသာ ဆင္ကန္း ေတာ တိုး လုပ္ေနရင္ အဲဒီအ ဖြဲ႕မၾကာခင္ ၿပိဳကြဲ ပ်က္စီးေတာ့ မယ္လို႔ အေသအ ခ်ာေျပာရဲတယ္။ ဘာလို႔ ဒီလို အတိ အက်ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခါက ေခါင္မလံု တဲ့ေကအိုင္ေအေ ခါင္းေဆာင္ ေတြရဲ႕ လက္ေ အာက္မွာ မိုးေရစိုခံငယ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ဖူးလို႔ပါပဲ။ 

ဪ……ေကအိုင္ေအေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေခါင္ကမွ မလံုမွေတာ့ ေကအိုင္ေအလက္ေအာက္ ငယ္ သားေ တြ မိုးေရေတြ ရႊဲရြဲစိုခံရတာဟာ မဆန္းလွပါဘူးေလ။

အညတရမိုးစိုခံတစ္ဦး

 

OppositEyE